Ο Ομπάμα είναι ο πρώτος ηγέτης που άγγιξε, στην εποχή της τηλεόρασης και του ίντερνετ, την πολιτική επαφή του περασμένου αιώνα, όταν ο λαός για να ακούσει και να επιλέξει ηγέτη κατέβαινε στους δρόμους…
- Μαχάτμα Γκάντι
Αρκούσε μόνο μία φράση του και το «Πετράδι του Στέμματος» πέτρωνε πραγματικά, αφήνοντας τις κυρίες της καλής κοινωνίας στο Λονδίνο χωρίς τσάι. Το κίνημα της ανυπακοής και της μη βίας που χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα για την ανεξαρτησία της Ινδίας από την Κοινοπολιτεία. Οι ομιλίες του δεν μπορούσαν να ακουστούν στο σύνολο του πλήθους που συγκεντρωνόταν, όμως αυτό δεν ενοχλούσε τους Ινδούς που μαζί του περπάτησαν 241 μίλια προς την αραβική θάλασσα για να παρασκευάσουν αλάτι, αφαλατώνοντας το θαλασσινό νερό. Επρόκειτο για διαμαρτυρία απέναντι στο μονοπώλιο της Βρετανίας σε βασικά αγαθά, όπως αυτό.
«Η μη συνεργασία δεν στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους, αλλά ενάντια στα μέτρα που αυτοί παίρνουν. Δεν στρέφεται ενάντια στους κυβερνήτες, αλλά ενάντια στο σύστημα διοίκησης που αντιπροσωπεύουν. Οι ρίζες της μη συνεργασίας δεν βασίζονται στο μίσος, αλλά στη δικαιοσύνη, αν όχι στην αγάπη».
- Τζον Φ. Κένεντι
«Είμαι Βερολινέζος». Με αυτήν τη φράση ολοκλήρωσε την ομιλία του στο γιγαντιαίο κοινό του Βερολίνου ο Τζον Κένεντι, ξεσηκώνοντας τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί για να δει από κοντά ένα από τα μοναδικά φαινόμενα της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, τον νέο Αμερικανό πρόεδρο ?τον μοναδικό Αμερικανό πρόεδρο που είχε τέτοια θετική αποδοχή και πέρα από τα σύνορα της πατρίδας του? που όλοι έλπιζαν ότι θα άλλαζε τον κόσμο. Βλέποντας στις 26 Ιουνίου του 1963, λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του, το τείχος που είχαν υψώσει οι Σοβιετικοί στο Βερολίνο, θα πει το περίφημο:
«Η ελευθερία έχει πολλές δυσκολίες και η δημοκρατία δεν είναι τέλεια, αλλά ποτέ δεν θα φτιάχναμε ένα τείχος για να κρατήσουμε τους πολίτες μας σε αυτήν».
- Λεχ Βαλέσα
Το 1980, στις περίφημες απεργίες στα ναυπηγεία του Γκντανσκ, στην Πολωνία, ο Ηγέτης της Αλληλεγγύης ήταν 37 ετών. Η ηγεσία του εργατικού κινήματος δεν του παραχωρήθηκε από κάποιον γραφειοκρατικό μηχανισμό, αλλά την κέρδισε με αγώνα και τεράστιο προσωπικό ρίσκο. Οι ομιλίες του απλές, μιλούσαν στην καρδία των συναδέλφων του αλλά και στην πλειοψηφία του πολωνικού λαού. Πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο από το καθεστώς Γιαρουζέλσκι, αλλά δείχνοντας μεγαλοψυχία πρόσφατα αποκατέστησε τις σχέσεις του με τον πρώην δικτάτορα προς όφελος της εσωτερικής ηρεμίας της χώρας.
«Ας αφήσουμε την αλήθεια στις επερχόμενες γενεές, ώστε να μην ξαναπαίξουν μαζί μας κακοί παίκτες και να μην παίξουν κι εκείνοι οι ήρωες που ποτέ τους δεν ήσαν ήρωες».
- Φιντέλ Κάστρο
Για περισσότερα από πενήντα χρόνια, ο «comandante» ξεσήκωνε τον λαό της Κούβας, αρχικά για την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα (σ.σ. από όπου και το παρακάτω απόσπασμα) και στη συνέχεια για να κρατήσει η επανάσταση απέναντι στην πίεση της Αμερικής. Ζωντανές ομιλίες, συνεχής αρθρογραφία στην εφημερίδα του κόμματος και εβδομαδιαία εκπομπή από την τηλεόραση. Μία σχέση όπου ο λαός ?παρ’ όλες τις στερήσεις- τρέφονταν από τα λόγια του ηγέτη και ο ηγέτης από την αγάπη του κόσμου.
«Δεν ζητώ ελευθερία για τον εαυτό μου τη στιγμή που οι σύντροφοί μου ήδη υποφέρουν στη φυλακή. Στείλτε με εκεί να ανταμωθώ και να μοιραστώ μαζί τους το πεπρωμένο τους».
- Ελευθέριος Βενιζέλος
Οι Ελληνες έβλεπαν στα μάτια του έναν δικό τους άνθρωπο, όχι κάποιον τοποθετημένο βασιλιά από τις ξένες δυνάμεις, να δίνει στην έννοια «αυτόνομο κράτος» μια νέα αξία. Έβλεπαν έναν ισότιμο συνομιλητή ξένων πολιτικών ηγετών σε μία εποχή που η Ελλάδα άρχισε να γίνεται ορατή στην παγκόσμιο χάρτη. Και αυτό τους αρκούσε για να βγουν στους δρόμους όπου υπήρχε ελληνισμός για να τον ακούσουν και να τον ακολουθήσουν ακόμη και όταν έκανε στροφές 180 μοιρών ανάλογα με τις περιστάσεις.
«Είναι καθήκον των πολιτικών ανδρών να πίπτωσι με τας ιδέας αυτών, διότι παρέχοντες εαυτούς θύματα των ιδεών των παρασκευάζουν και ευκολύνουν το έργον εις τους μέλλοντας να έλθωσιν αύριον».
- Ανδρέας Παπανδρέου
Η επαφή που είχε με τον λαό ήταν κάτι μοναδικό και που ίσως μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη σχέση ενός ροκ σταρ με τους θαυμαστές του. Τα πλήθη συνέρρεαν όπου και αν μιλούσε και αυτός τους ξεσήκωνε με νέους σύνθετους επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως «λαοθάλασσα της Κρήτης» «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» και υποσχέσεις του είδους «ο λαός στην εξουσία» αλλά και μια φράση – απάντηση στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που σημάδεψε όλη την πολιτική του καριέρα
«Είπε η κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργού ότι η Ελλάς ανήκει στη Δύση. Θα μου επιτρέψετε να πω όχι. Η Ελλάδα ανήκει στους Eλληνες»
- Κωνσταντiνος Καραμανλής
Μπορεί να υστερούσε σε σχέση με τους Παπανδρέου σε ρητορική δεινότητα, είχε όμως τη δυνατότητα να βγάζει τα πλήθη στους δρόμους ως γνήσιος εθνάρχης. Με τον λαό είχε μια σχέση αλληλοσεβασμού. Αν και φρόντιζε να κρατάει αποστάσεις από τις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό του κολακευόταν από τις αυθόρμητες αντιδράσεις των απλών ανθρώπων, όπως στην περίπτωση της 24ης Ιουλίου του 1974 όταν επέστρεφε από το Παρίσι στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
«Ελληνίδες, Ελληνες. Ήρθα να συμβάλω με όσας δυνάμεις διαθέτω στην αποκατάστασιν της ομαλότητος και της Δημοκρατίας. Θέλω ενότητα, σωφροσύνη και υπομονή».
Πρόσωπα 